startpagina
bestuur
nieuws
activiteiten
lidgeld
tijdschrift
geschiedenis
archief
bibliotheek
te koop
Izegemse bibliografie
Izegemse soldaten uit W.O. I
links
nieuwsbrieven

ten mandere blogt

Palmares en roots van wielrenner Alfons Vanhecke, vergeten flandrien

Alfons Vanhecke (1891-1951) verhuist op 16-jarige leeftijd samen met zijn familie naar Kachtem. Vanhecke krijgt al snel de wielermicrobe te pakken en hoopt net als vele andere jongens van eenvoudige komaf dat de fiets hem een beter leven zal geven. In 1919 wordt hij prof, weliswaar als individueel (d.w.z. zonder merkenploeg als sponsor). Vanhecke debuteert knap in de hoogste divisie en eindigt meteen derde in het Kampioenschap van Vlaanderen en vierde in Luik-Bastenaken-Luik. Een bijzondere knappe derde plaats in de Ronde van Vlaanderen van 1920 gaat niet onopgemerkt voorbij in de sportkranten. Vanhecke presteert even in sterk in Parijs-Brussel één jaar later. Journalist en duivel-doet-al Karel Van Wijnendaele schrijft daarover in zijn standaardwerk ‘Het Rijke Vlaamsche Wielerleven’ dat Vanhecke op 15 kilometer van de aankomst nog 5 minuten voorop ligt, maar alsnog werd ingelopen op de meet: “hij moest begeven op ’t ogenblik dat hij reeds de hand uitstak naar de palm van de zege!”
In 1922 zegeviert de Kachtemnaar tijdens het Kampioenschap van Vlaanderen in Koolskamp, in die tijd nog een heuse klassieker waar een massa volk op afkwam. Vanhecke wint voor streekgenoten Florent Vandenberghe en Julien ‘Katte’ Volbrecht. Op dat moment koerst Vanhecke in dienst van het Franse rijwielmerk J.B. Louvet, en rekent de vermaarde Franse broers Francis en Henri Pélissier tot zijn ploeggenoten.
Eén jaar later beleeft Alfons Vanhecke opnieuw een pijnlijk avontuur in de koers der twee hoofdsteden. Net als twee jaar terug ziet hij in de slotfase van Parijs-Brussel een bijna zekere zege door de vingers glippen. In erbarmelijke weersomstandigheden krijgt de onderkoelde Vanhecke op 25 kilometer een enorme klap van de man met de hamer. De Waalse kampioen Felix Sellier laat de Kachtemnaar ter plaatse en wint de koers. Vanhecke “kroop naar de finish” aldus Van Wijnendaele maar eindigt toch nog (opnieuw) als derde.

KNUTS, Stijn, biografie Alfons Vanhecke en NOLF, Bertrand, kwartierstaat Alfons Vanhecke, Vlaamse Stam, 
jg. 47, nr. 2 , maart-april 2011